Opieka nad szczenięciem
Nowo przybyłe zwierzątko do naszego domu to ogromna radość. Pierwsze kilka dni pobytu w domu jest przeznaczona na aklimatyzację szczenięcia, ponieważ jest to ogromny stres dla niego. Musimy dać mu trochę czasu aby nas poznał i przyzwyczaił się do nowej sytuacji. W tym czasie należy podawać karmę, którą zwierzę żywione było do tej pory ( należy zapytać o nią poprzedniego opiekuna szczenięcia) . Jeśli chcemy zmienić karmę należy robić to stopniowo -mieszając karmy najpierw w równych proporcjach potem zwiększając ilość nowej. Wygodnym i ekonomicznym rozwiązaniem są karmy suche dobrej jakości, ponieważ są kompletne i zbilansowane a więc zapewniają wszystko co potrzebne w odpowiednich proporcjach.
Taki okres zmiany karmy powinien trwać ok.5 dni. Szczenię podlega kwarantannie, oznacza to, że może bezpiecznie spacerować jedynie po zabezpieczonym terenie np. podwórku . Jeśli nie mamy takiej możliwości musimy wynosić pieska na rękach na dwór aby ograniczyć kontakt z czynnikami chorobotwórczymi do minimum i dopiero wtedy możemy poszukać w miarę bezpiecznego miejsca na załatwienie potrzeb fizjologicznych maluszka. Innym rozwiązaniem tej sytuacji może być używanie w domu maty do nauki czystości. Także dostęp do butów używanych na zewnątrz powinien być ograniczony.
Program szczepień i odrobaczania zależy od bardzo wielu czynników i może się różnić dlatego lekarz weterynarii wybierze odpowiedni program dla twojego psa.
Pierwsze profilaktyczne odrobaczenie powinno odbyć się ok. 2 tyg. życia zwierzęcia i być powtórzone w odstępie dwutygodniowym. Takiemu maluszkowi podaje się leki odrobaczające w formie pasty lub zawiesiny. Potem do 6-go miesiąca życia profilaktycznie odrobaczmy co miesiąc ( ze względu na cykl rozwojowy robaków). Dorosłe psy odrobaczamy co 3-4 miesiące. Należy również pamiętać o pasożytach zewnętrznych i różnych możliwościach zwalczania i zapobiegania w zależności od wieku pieska ( spray, preparaty spot on czy obroże ). Najlepiej formę zabezpieczenia omówić z lekarzem weterynarii.
Pierwsze szczepienie szczenięcia powinno mieć miejsce w wieku ok. 6 tyg., oczywiście po uprzednim odrobaczeniu zwierzęcia. Kolejne szczepienie odbywa się w wieku 8-9 tyg. i powyżej 12 tyg. życia zwierzęcia. Obowiązkowe szczepienie na wściekliznę kończy cykl szczepień wieku szczenięcego , które najpóźniej należy wykonać do 4 m-ca życia.
Od początku musimy stopniowo przyzwyczajać nowego członka rodziny do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych jak czesanie ( szczególnie rasy długowłose) czy kąpiele. Pierwsza kąpiel raczej powinna mieć miejsce po zakończeniu szczepień, ale czasami zdarzają się wyjątki. Kąpiemy w zależności od potrzeby, szamponem specjalnie przeznaczonym dla zwierząt ze względu na inne pH skóry zwierząt niż ludzi.
Również powinniśmy zadbać o czystość uszu naszego pupila. Do pielęgnacji i higieny przewodu słuchowego u psów i kotów należy stosować preparaty do tego przeznaczone.
Kleszcze-babeszjoza...
- Babeszjoza jest groźną chorobą przenoszoną przez kleszcze (odkleszczową), ale do zakażenia może też dojść przez krew chorego psa lub nosiciela
( przez pogryzienie, przetaczanie krwi). - Babeszjoza wywoływana jest przez pierwotniak
( w Polsce Babesia canis ) atakujący erytrocyty. Kleszcz przyssany do zwierzęcia wprowadza do jego krwiobiegu chorobotwórcze pierwotniaki, które wnikają do krwinek czerwonych, tam namnażają się i powodują ich rozpad. Uwolnione pasożyty potomne atakują kolejne erytrocyty powodując spadek czerwonych krwinek w organizmie chorego psa. - Babeszjoza ma dwa szczyty występowania wiosenny (kwiecień, maj) i wczesnojesienny (sierpień, wrzesień).
- Po każdym spacerze zaleca się dokładne sprawdzenie sierści psa pod kątem obecności kleszczy.
- Charakterystyczne objawy babeszjozy:
- posmutnienie, apatia, brak apetytu
- ciemniejsze zabarwienie moczu
- wymioty
- gorączka
- bladość błon śluzowych lub żółtaczka
- Jeśli pacjenci trafią do lekarza weterynarii tuż po zauważeniu przez właścicieli pierwszych objawów rokowanie jest dobre. Jeśli zaś leczenie będzie podjęte zbyt późno może dojść do śmierci zwierzęcia.
- Rozpoznanie babeszjozy można postawić na podstawie badania mikroskopowego rozmazu krwi- w erytrocytach będą obecne różne postaci rozwojowe pierwotniaka.
- Jedyną skuteczną metodą zapobiegania babeszjozie jest regularne stosowanie dobrych preparatów przeciwkleszczowych (w postaci oprysku, kropli nanoszonych na skórę lub obroży ).
Kastracja polega na...
- Kastracja polega na pozbawieniu organizmu czynnych gruczołów płciowych- jajników u samic i jąder u samców i powoduje wyłączenie czynności rozrodczych do końca życia zwierzęcia (tzn. nie występują cykle płciowe; u samic brak rui).
- Sterylizacja polega na podwiązaniu jajowodów i nie wpływa na czynność jajników
( tzn. występują ruje). Zabieg ten powoduje jedynie, że samica nie może zajść w ciążę.
Dlatego w medycynie weterynaryjnej głównie wykonuje się zabieg kastracji. - Antykoncepcja hormonalna czyli podawanie środków hormonalnych w postaci tabletek lub zastrzyków może spowodować wystąpienie ropomacicza lub guzów gruczołu mlekowego
- Wczesna kastracja – tzn. po pierwszej rui, znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia guzów gruczołu mlekowego u suk i kotek
- Kastracja u samców minimalizuje ryzyko wystąpienia nowotworu prostaty
- Kastracja, często wpływa na samce uspokajająco, zmniejsza zachowania agresywne
- Kastracja u samic eliminuje ciąże urojone i ropomacicze
- Kastrowane zwierzęta nie przeżywają tzw. stresu rozrodczego w okresie godowym związanego z wytwarzaniem hormonów płciowych, które wyzwalają u nich jeden z najsilniejszych instynktów – zdolność rozmnażania się. Zwierzęta kierowane tym instynktem nierzadko nie słuchają się opiekuna, uciekają na spacerach, bywają agresywne, niszczą mieszkanie.
- Kastracja zapobiega bezdomności zwierząt. Suka w ciągu roku może wydać na świat 2 mioty liczące nawet po 12 szczeniaków, a kotka nawet 4 mioty. Nie każdy szczeniak czy kociak znajdzie dom. Zatem kastracja jest najbardziej humanitarną metodą ograniczenia liczby urodzeń bezpańskich zwierząt.
- Kastracja kocura jest jedynym sposobem powstrzymującym go przed znaczeniem terenu moczem o niezwykle intensywnym zapachu.
- Kastracja eliminuje niedogodności związane z cieczką u suk i rują u kotek
- Nie jest prawdą, że suczka lub kotka ze względów zdrowotnych powinna choć raz w życiu posiadać młode
- Właściciele kastrowanych zwierząt powinni pełnić nadzór nad ich dietą, ponieważ zwykle u takich zwierząt poprawia się apetyt
- Kastrowane kocury wymagają podawania karmy przeznaczonej dla kastratów
- Kastracja jak każdy zabieg chirurgiczny pociąga za sobą ryzyko związane ze znieczuleniem, mimo to jest jednym z najbezpieczniejszych zabiegów.
- Większość specjalistów zaleca wykonanie zabiegu kastracji po pierwszej cieczce/rui
Poniżej przebieg kastracji kotki
Szczepienie: Kiedy szczepić, na co szczepić?
Szczepionka to preparat biologiczny zawierający antygeny, które pobudzają swoistą odporność komórkową i humoralną organizmu, a szczepienie jest to wprowadzenie tego preparatu do organizmu.
Po narodzeniu ssaki (m.in. psy, koty, króliki, tchórzofretki )otrzymują wraz z mlekiem matki przeciwciała przeciw czynnikom wywołującym choroby. Jednak ta naturalna ochrona wystarcza tylko na parę tygodni i młode zwierzęta muszą wcześnie zostać zaszczepione,
aby wytworzyć własne mechanizmy obronne.
Nie szczepiony szczeniak nie powinien wychodzić na spacery, ponieważ źródłem zakażenia są nie tylko chore psy, ale też miejsca, gdzie zwierzęta oddają kał, sikają, wymiotują, a więc trawniki, chodniki. Nie szczepiony szczeniak nie powinien bawić się obuwiem, na którym można przynieść z zewnątrz mnóstwo chorobotwórczych zarazków.
Nie należy szczepić, kiedy zwierzę jest chore – nie dotyczy to chorób przewlekłych,
np. niewydolność wątroby.
Nie należy szczepić, jeśli zwierzę jest silnie zarobaczone lub istnieje takie prawdopodobieństwo.
Najlepiej na tydzień przed każdym szczepieniem należy odrobaczyć zwierzę.
- Kalendarz szczepień dla szczeniąt:
- 6 tydzień : nosówka, parwowiroza
- 9 tydzień : nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, parainfluenza, ewentualnie leptospiroza
- 12 tydzień : nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, parainfluenza, ewentualnie leptospiroza
- 15 tydzień : wścieklizna ( szczepienie obowiązkowe)
- Kalendarz szczepień dla kociąt:
- 9 tydzień : panleukopenia, herpeswiroza, kaliciwiroza i ewentualnie białaczka (szczególnie koty wychodzące)
- 12 tydzień : panlekopenia, herpeswiroza, kaliciwiroza i ewentualnie białaczka (szczególnie koty wychodzące)
- 15 tydzień : wścieklizna
- Kalendarz szczepień dla tchórzofretek:
- 9 tydzień : nosówka, choroba Rubartha
- 12 tydzień : nosówka, choroba Rubartha
- 15 tydzień : ewentualnie wścieklizna
- Kalendarz szczepień dla królików:
- 9 tydzień : myksomatoza i pomór królików
- Szczepienia powinny odbywać się dwa razy do roku
Każdy dorosły pies obowiązkowo musi być zaszczepiony na wściekliznę raz na rok.
Zalecane jest powtarzanie szczepień na pozostałe choroby zakaźne (wymienione powyżej) również raz na rok.
W przypadku kotów i tchórzofretek szczepienia należy wykonywać także raz na rok.
Przetrwałe zęby mleczne
Po prawej - 10 miesięczny Yorshire terrier z przetrwałym kłem mlecznym szczęki
W okresie rozwoju psów wyrzynają się dwa pokolenia zębów. Pierwsze pokolenie zębów nazywa się uzębieniem mlecznym i jest ono obecne w jamie ustnej do około 4 miesiąca życia. Potem rozpoczyna się proces stopniowej wymiany zębów mlecznych na zęby stałe.Prawidłowo proces ten trwa do 6 miesiąca życia. W momencie pojawienia się zębów stałych następuje okres uzębienia stałego. Jeśli zęby mleczne pozostaną w jamie ustnej po czasie ich fizjologicznej utraty nazywają się wtedy zębami mlecznymi przetrwałymi
Prawidłowo wyrzynający się ząb stały uciskając na korzeń zęba mlecznego przyczynia się do resorpcji korzenia zęba mlecznego i jego wypadnięcia. W sytuacji, gdy zawiązek zęba stałego jest przesunięty względem mlecznego, nie spowoduje on tej resorpcji co w konsekwencji prowadzi do jednoczesnej obecność obu rodzajów zębów, co z kolei przyczynia sie do powstania wad zgryzu, zalegania resztek jedzenia, nadmiernego i szybkiego odkładania się osadów i kamienia nazębnego, zapalenia przyzębia. Leczenie polega na usunięciu przetrwałych zębów mlecznych
Przetrwałe zęby mleczne to częsty problem u psów głównie ras miniaturowych takich jak yorkshire terier, maltańczyk, chihuahua, pinczer miniaturowy, pudel miniaturowy. Dotyczy on ponad 15% populacji psów.
Przyjęto dla psów ras małych wiek do 7 miesiąca życia,w którym można poddać zęby mleczne przetrwałe obserwacji stomatologicznej,a dla psów ras dużych do 5-6 miesiąca życia.Po tym okresie należy pieska poddać zabiegowi stomatologicznemu
Usunięcie zębów (ekstrakcja) jest przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym. Jest to stosunkowo prosty zabieg. Zwykle zwierzęta już na drugi dzień po usunięciu zębów mlecznych bez problemu jedzą suchą karmę.
Powyżej - usunięte przetrwałe zęby mleczne u rocznego pieska rasy Yorkshire terrier
Prawidłowe żywienie królików miniaturowych
Do naszego gabinetu trafia wiele króliczków z problemami powodowanymi niewłaściwym żywieniem i stąd pragnę przybliżyć ogólne zasady prawidłowego żywienia królików miniaturowych.
Wielu właścicieli jest przekonanych, że ich podopieczny powinien jeść kolby, dropsy, kolorowe mieszanki itp.- nic bardziej mylnego. Prawidłowe żywienie królików powinno niewiele odbiegać od tego co jedzą jego krewniacy w przyrodzie,którzy godzinami przeżuwają trawy, zioła, korę drzew i dzięki temu regularnie ścierają zęby. Ten proces łatwo zepsuć niewłaściwym pokarmem i wtedy często dochodzi do poważnych problemów między innymi do przerostu korzeni zębów i ropni okołowierzchołkowych.
A zatem dieta królika powinna być wysokowłóknista, czyli zawierać mnóstwo siana, ziół, warzyw. Włókno jest źródłem energii dla miliarda bakterii bytujących w jelitach królika, ułatwia szybki pasaż treści pokarmowej wzdłuż jelit i właściwe jej nawodnienie. Niestety większość mieszanek dla królików jest wysokotłuszczowa, wysokobiałkowa, wysokokaloryczna. Po zjedzeniu nawet niewielkiej ilości takiego pokarmu królik czuje się nasycony i nie ma potrzeby jeść siana. Dieta składająca się głównie z karmy z kolorowych kartoników prowadzi do otyłości, nieprawidłowego ścierana zębów, chorób kręgosłupa, zaburzenia pracy jelit, zatkania przewodu pokarmowego, tworzenia się kamieni w pęcherzu moczowym, chorób serca, wątroby i nerek - to tylko tyle, żeby wymienić najważniejsze.
Dieta młodego królika do 8 miesiąca życia powinna zawierać dużo białka, minerałów. Zwierzątko powinno mieć nieograniczony dostęp do granulatu i siana. Dla wyjaśnienia granulat to wysuszone, sproszkowane rośliny uformowane w kształcie walcy, kółeczek itp. Dobrej jakości granulat powinien mieć następujący skład : włókno - 18% lub więcej, białko - około 13-14%, tłuszcz - nie więcej niż 3% Od 3 miesiąca należy wprowadzać do diety warzywa.. Do do każdego nowego rodzaju należy stopniowo przyzwyczajać przewód pokarmowy królika stopniowo zwiększając jego ilość w ciągu tygodnia.
Dorosły królik ma mniejsze zapotrzebowanie kaloryczne, dlatego granulat powinien być ograniczony. Dla zobrazowania królik ważący 2,5 kg powinien dostawać ? szklanki granulatu na dobę, warzyw 2-3 szklanki,zaś dostęp do siana powinien mieć nieograniczony. Owoce w diecie dorosłego królika powinny stanowić przysmak.
Królik żywiony według powyższego schematu długo będzie cieszył się dobrą formą i zdrowiem....